۱۰ مورد از بهترین نسخه های جوکر | معرفی بهترین حالت های جوکر

در این مقاله به ۱۰ مورد از بهترین حالت های جوکر در کمیک‌ها می‌پردازیم. با کافه کمیک همراه باشید.

جوکر از زمان اولین حضورش در بتمن شماره ۱ سال ۱۹۴۰، به عنوان یکی از بهترین شخصیت‌های منفی تاریخ کتاب‌های مصور محسوب می‌شود. او در اولین حضور خود ده‌ها تن را با سم معروف خود یعنی گاز خنده کشت، اما خیلی زود به شخصیت احمقانه‌‌‌ای تبدیل شد که به ندرت از نیروی کشنده‌ی خود استفاده می‌کرد. این شخصیت دقیقاً مانند کلیت کمیک‌های دی سی در طول دوران نقره‌ای و برنز دست‌خوش تغییرات محتوایی زیادی شد.

این‌که جوکر چه نوع شروری است بستگی به نویسنده و هنرمندی دارد که روی او کار می‌کنند. تیم‌های خلاق نسخه‌های زیادی از جوکر را هم در دنیای اصلی DC و هم در داستان‌هایی که در جهان‌های متناوب اتفاق می‌افتند، بررسی کرده‌اند. این نسخه‌ها فقط ثابت کرده‌اند که جوکر شخصیت باورنکردنی و شکل‌پذیری است که می‌تواند تقریباً هر فرمی که سازندگان به آن نیاز دارند را به خود بگیرد. با ما همراه باشید تا با ده مورد از خاص‌ترین آن‌ها آشنا شویم.

شماره ۱۰:  مارتا وین (Martha Wayne) در داستان Flashpoint تبدیل به جوکر شد

حالت های جوکر : مارتا وین

بری آلن (Barry Allen) در تلاش برای نجات جان مادرش به گذشته بازگشت و به طور ناخواسته یک جهان جایگزین به نام فلش پوینت (Flashpoint) به وجود آورد. در دنیای فلش پوینت، جو چیل (Joe Chill)، بروس وین جوان (Bruce Wayne) را به جای پدر و مادرش به قتل رساند. همزمان با آن‌که مارتا دچار فروپاشی روانی شد، توماس وین (Thomas Wayne) به دنبال چیل رفت و او را از روی انتقام به قتل رساند.

در همان حال که در این جهان مارتا در تلاش برای لبخند زدن با وجود درد درونش به جوکر تغییر هویت می‌داد، توماس به نسخه خشن‌تری از بتمن که از اسلحه استفاده می‌کند، تبدیل شد. ایده‌ی اینکه والدین بروس درگیری او با جوکر را منعکس کنند بسیار جذاب بود و یکی از جالب‌ترین نسخه‌های وین‌ها را به وجود آورد.

شماره ۹ حالت های جوکر : داستان Speeding Bullets یک لوثور/جوکر دوگانه را معرفی کرد.

حالت های جوکر : لوثور/جوکر

سوپرمن اسپیدینگ بُلتس (Speeding Bullets)، نوشته‌ شده توسط جی ام دی ماتیس (J.M. DeMatteis) و به طراحی ادواردو بارتو (Eduardo Barreto)، جهان متناوب کشف شده‌ی دیگری را به ما نشان می‌دهد که در آن توماس و مارتا وین کا-ال (Ka-El) یا همان سوپرمن کودک را به جای خانواده کنت (Kent) پیدا کرده‌اند. در نتیجه کال-ال کودک «بروس» نامیده شد تا معنای دو وجهی به شخصیت بتمن و سوپرمن داده شود. پس از مرگ پدر و مادر بروس او بزرگ شد تا تبدیل به بتمن شود، با این تفاوت که این بار او قدرت‌های کریپتونی سوپرمن را داشت.

دی ماتیس (DeMatteis) و بارتو (Barreto) ترکیب جذابی از سوپرمن و بتمن ایجاد کردند، اما آنتاگونیست‌های (شخصیت‌های منفی) خود را نیز از همین راه درهم آمیختند. لکس لوثور (Lex Luthor) در همین این دنیا در مخزن مواد شیمیایی افتاد و تبدیل به جوکر شد. او ترکیبی از ظاهر لوثور و جوکر را داشت که کمی پریشان کننده و مطمئنا ایده‌ی منحصر به فردی از یک شاهزاده‌ی جنایتکار بود.

شماره ۸: جوکر فرمانروا دارای قدرت‌های یک خدا بود

جوکر فرمانروا دارای قدرت‌های یک خدا بود

آقای میتزپلیک (Mxyzptlk)، موجودی عجیب از بُعد پنجم، اغلب سوپرمن را با دست بردن در واقعیت به روش‌های نسبتاً بی‌ضرر عذاب می‌داد. سوپرمن به راحتی میتزپلیک را فریب می‌داد و او را به بُعد خانه‌اش می‌فرستاد. در سوپرمن جلد ۲ شماره ۱۶۰، Mxyzptlk قصد داشت ۱ درصد از قدرت خود را به جوکر هدیه دهد اما جوکر او را فریب داد و ۹۹ درصد دیگر را بدست آورد.

جوکر قدرت تحریف واقعیت را داشت اما تغییرات او بسیار مضرتر از هر کاری بود که Mxyzptlk انجام داده بود. جوکر همه چیز را شبیه خودش کرد و با کشتن و احیای مکرر بتمن او را شکنجه کرد. برای متوقف کردن این جوکر خداگونه، قدرت ترکیبی از سوپرمن، میتزپلیک و اسپکتر (Spectre) لازم بود.

شماره ۷: جوکر آخرین همراه بتمن روی زمین بود

جوکر آخرین همراه بتمن روی زمین بود

اسکات اسنایدر (Scott Snyder) در نقش نویسنده و گرگ کاپولو (Greg Capullo) در جایگاه هنرمند، برخی از بهترین داستان‌های بتمن را در طول فعالیت‌شان در سری (New 52 Batman) خلق کردند. آن‌ها به کار خوب خود روی این شخصیت در چندین سری محدود مانند Dark Nights: Metal و Death Metal ادامه دادند.

سری Batman: Last Knight on Earth، آینده تاریک احتمالی دنیای دی سی را بررسی می‌کند. بتمن در دنیایی دیستوپیایی (دنیایی که دقیقا برعکس یک مدینه فاضله است) از خواب بیدار می‌شود و به نظر می‌رسد تنها همراه او کله‌ی جوکر درون یک فانوس شیشه‌ای است. تصویر بتمن در حالی که سر جوکر را حمل می‌کند، تکان دهنده و فراموش نشدنی است. (Last Knight on Earth) به بررسی رابطه و شراکت برخلاف میل بتمن و جوکر می‌پردازد.

شماره ۶: جوکر فرانک میلر غیرمعمول و وحشتناک بود

جوکر فرانک میلر غیرمعمول و وحشتناک بود

فرانک میلر (Frank Miller) بسیاری از شخصیت‌های کلاسیک بتمن را در سری کمیک The Dark Knight Returns، از جمله دنباله‌ها و پیش درآمدهای بعدی، به افراط‌های روایی برد. بتمن بی‌رحم بود و روابطش با شاگردان قدیمی‌ خود باعث شد تا آن‌ها احساس خشم و حتی انتقام بگیرند.

در دنیای میلر، شخصیت جوکر نسبت به نسخه‌های قبلی شرورتر و بدخواهانه‌تر بود. او از کشتن جیسون تاد (Jason Todd) لذت برد و با حالتی سرد قدم زنان از آنجا دور شد. کمیک The Dark Knight Returns رابطه‌ی بین بتمن و جوکر را به روش‌های جالبی بررسی کرد. پس از بازنشستگی بتمن، جوکر در حالت یک انسان عادی قرار گرفت اما زمانی که بتمن بازگشت، جوکر نیز به وضعیت پریشان‌حالی خودش بازگشت.

شماره ۵: گرگ کاپولو (Greg Capullo) جوکر را افسارگسیخته‌تر کرد

گرگ کاپولو (Greg Capullo) جوکر را افسارگسیخته‌تر کرد

جوکر اولین بار در سری New 52 خود را در صفحات کمیک Detective Comics تونی دانیل (Tony Daniel) نشان داد. او در شرایطی بود که پوست صورت او داشت برداشته می‌شد. زمانی که جوکر در سری بتمن اسکات اسنایدر ظاهر شد، گرگ کاپولو طراح یکی از ترسناک‌ترین نسخه‌های جوکر را به تصویر کشید.

جوکر پوست صورتش را دوباره چسباند اما آن را طوری قرار داد که انگار دائماً در حال لبخند زدن است. در طول پیچش داستانی کمیک Death of the Family جوکر تلاش کرد تا ثابت کند که بتمن نیازی به همراه ندارد. در عوض، جوکر تمام چیزی بود که بتمن به آن نیاز داشت. این پیچش داستانی به صورت خلاصه نشان می‌دهد که چرا رابطه هم‌زیستی جوکر با بتمن برای هر دو شخصیت بسیار مهم است.

شماره ۴: جوکر دنیای سوپرمن را در کمال بی‌عدالتی ویران کرد

جوکر دنیای سوپرمن را در کمال بی‌عدالتی ویران کرد

جوکر نقش بزرگی در دنیای کمیک و بازی‌های بی‌عدالتی (Injustice) ایفا کرد. در حالی که او فقط به صورت فیزیکی در ابتدای کتاب کمیک ظاهر می‌شود، حضور جوکر را می‌توان در کل سری احساس کرد. سوپرمن به ظالمی تبدیل شد که در تلاشی اشتباه برای نجات جهان آن را به زیر سلطه‌ی خود درآورد و همه‌ی این‌ها تقصیر جوکر بود.

جوکر سوپرمن را با سم ترس مترسک (Scarecrow) آلوده کرد تا او باور کند که لوئیس لین (Lois Lane) در واقع دومزدی (Doomsday) است. سوپرمن لوئیس را کشت و هنگامی که قلبش از تپیدن دست کشید، باعث شد انفجار هسته‌ای رخ دهد که کل شهر متروپلیس را ویران کرد. سوپرمن خشمگین، جوکر را در مقابل بتمن به طرز وحشیانه‌ای به قتل رساند.

شماره ۳: جوکر برایان آزارلو، خشن با چاشنی اضطراب بود

جوکر برایان آزارلو، خشن با چاشنی اضطراب بود

بسیاری از بزرگ‌ترین داستان‌های کمیک بتمن در واقع حول محور جوکر می‌چرخد. حتی اگر آن‌ها در مورد خود جوکر نیستند (مانند داستان The Killing Joke)، در آن صورت اثرات جنایات او، مانند (Death in the Family) را بررسی می‌کنند. برایان آزارلو (Brian Azzarello) و لی برمجو (Lee Bermejo) یکی از آزاردهنده‌ترین نسخه‌های جوکر را در رمان گرافیکی سال ۲۰۰۸ به نام جوکر ارائه کردند.

جنایتکاری به نام جانی فراست (Jonny Frost) جوکر آزاد شده از آرکام را برمی‌دارد و به او کمک می‌کند تا از رقبای تبهکاری مانند دو چهره (Two-Face) و ریدلر (Riddler) انتقام بگیرد. در طول داستان، جوکر برخی از خشن‌ترین و جنایتکارانه‌ترین اعمالی که در کمیک‌ها به تصویر کشیده شده است را انجام می‌دهد. هنر ناخوشایند و واقع بینانه‌ی برمجو (Bermejo) ماهیت تهاجمی و آدم کش این جوکر را تأیید می‌کند.

شماره ۲: جوکر شوالیه‌ی سفید (White Knight) گاتهام شد

جوکر شوالیه‌ی سفید (White Knight) گاتهام شد

بتمن: شوالیه سفید (White Knight) جهان جایگزینی را ارائه داد که قبلاً کسی نظیرش را ندیده بود. جایی که در آن بتمن روش‌های وحشیانه‌ای را برای خدمت به عدالت توسعه داد و جوکر سلامت روانی خود را دوباره به دست آورد. این سری که ساخته‌ی شان مورفی (Sean Murphy) است، از آن زمان به سری‌های گسترده‌تری مثل Curse of the White Knight و Beyond the White Knight تبدیل شد.

شوالیه‌ی سفید مورفی چیزی را ارائه کرد که طرفداران جوکر واقعاً می‌توانستند آن را حمایت کنند. هارلی کوئین (Harley Quinn) سخت تلاش کرد تا جوکر را از نو بازسازی کند و در عین حال به همه نشان بدهد که چگونه بتمن شخصیت شرور واقعی است. جوکر شوالیه سفید (White Knight) یکی از پیچیده‌ترین و دلسوزترین نسخه‌های این شخصیت است. خوشبختانه، با موفقیت مداوم مورفیورس (Murphyverse)، طرفداران آخرین نسخه‌ی این جوکر را ندیده‌اند.

شماره ۱ حالت های جوکر : (The Killing Joke) جوکر را به روشی غیرممکن بررسی کرد

(The Killing Joke) جوکر را به روشی غیرممکن بررسی کرد

رمان گرافیکی The Killing Joke در سال ۱۹۸۸ نوشته آلن مور (Alan Moore) و با طراحی برایان بولاند (Brian Bolland) عمیقاً شخصیت جوکر و منشأ جوکر را بررسی کرد، به گونه‌ای که هیچ کتابی قبلاً چنین کاری نکرده بود. بسیاری گفته‌اند که جوکر راوی غیرقابل اعتمادی است، بنابراین هر چیزی که در فلش بک‌ها دیده می‌شود می‌تواند به سادگی جعلی و ساختگی باشد اما منشا داستانی شخصیت جوکر که در این قصه نشان داده است در مجموعه‌ی Three Jokers جف جانز (Geoff johns) مورد تایید قرار گرفته شده است.

The Killing Joke بسیار تاریک و ترسناک است اما به دلیل روشی که مور (Moore) شخصیت جوکر را بوجود آورده است، یکی از بهترین داستان‌های کمیک تمام دوران محسوب می‌شود. جوکر به نوعی هم یک قربانی دلسوز و هم یک شرور بی‌رحم است که فجیع‌ترین اعمال را انجام می‌دهد.

آخرین مقالات کمیک بوکی را در کافه کمیک بخوانید.

منبع: CBR